มีหลายๆคนเคยบอกว่า ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน, อุปสรรค์มีไว้พุ่งชนหรือปัญหามีไว้ให้แก้ ผมเชื่อว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เราสามารถเอาข้อความจากข้างต้นมาปรับใช้กับทุกๆเรื่องในชีวิตคนเราได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน ชีวิตครอบครัว ความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ แต่ผลลัพธ์ของสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นตัววัดว่าถ้าเราไม่สามารถจะทำมันให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีในสายตาคนอื่นๆ หรือคิดถูกต้องในสายตาคนอื่นๆมันจะทำให้เรากลายเป็นคนไม่มีประสิทธิภาพหรือดูไม่ดีในสายตาคนอื่นๆ เพราะหลายๆเรื่องในชีวิตคนเราแต่ละคนนั้นไม่สามารถจะนำสมการทางคณิตศาสตร์มาเป็นตัวตัดสินได้ว่าเมื่อเกิดสิ่งนั้น(ปัญหา)ในชีวิตแล้วเราจะต้องทำแบบนั้นแล้วมันจะต้องได้รับผลลัพธ์แบบนี้เสมอไป
หลายๆคนเลือกที่จะยอมแพ้หรือหมดความอดทน เพราะไม่สามารถรับได้หรือกดดันมากเกินไปกับชีวิตที่จะต้องมารับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเค้า บางคนเลือกที่จะแก้ไขปัญหาบางส่วนที่สามารถทำได้ในขณะนั้น บางคนเลือกที่จะตัดทิ้งปัญหานั้นออกไปเลย แล้วให้ความสำคัญกับเรื่องอื่นๆที่มีความสำคัญกับเค้าในขณะนั้นก่อน จึงเป็นที่มาของการให้ลำดับความสำคัญของปัญหาต่างๆที่กำลังจะเข้ามาในชีวิตของเรา เพื่อที่จะลดหรือไม่ให้ปัญหาเล็กที่ไม่สำคัญมาทำให้งานสำคัญหรือปัญหาที่ยากกว่าไม่สามารถทำงานได้ สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อคนๆนั้นผ่านประสพการณ์ชีวิตในช่วงเวลาที่ยากๆมามากน้อยแค่ไหน อันนั้นยังไม่สำคัญเท่ากับปัญหาเหล่านั้นได้สอนหรือเป็นบทเรียนที่สำคัญในชีวิตที่จะทำให้เค้าได้เรียนรู้และเข้าใจ แต่...ไม่ได้ให้ปลงแต่อยากให้ทำความเข้าใจถึงเหตุและผลว่า ปัญหาเหล่านั้นเกิดขึ้นได้อย่างไรและเราผ่านเรื่องเหล่านั้นผ่านมาได้อย่างไร ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่ได้เป็นทางออกของชีวิตที่ดีที่สุดที่เราได้ลงมือทำไป ณ เวลานั้น เพราะปัญหาที่เข้ามาในชีวิตคนเรานั้นบางครั้งเราไม่สามารถกำหนดได้ เช่น เราไม่สามารถกำหนดได้ว่าคนที่เรารักที่สุดกำลังจากจะจากเราไป เราไม่สามารถกำหนดได้ว่าในการทำงานเราจะต้องไปเจอกับปัญหาหรือเพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้าอย่างไร หรือแม้แต่เราเองก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าปัญหาที่เข้ามาหาเราในเวลานั้น ยังมีปัญหาตามเข้ามาให้เราแก้ไขอีก 2-3 ปัญหาตามเข้ามาติดในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน เพราะฉะนั้นปัญหาในชีวิตของคนเราที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้ หลายๆคนอาจจะคิดว่ามันยากหรือทรมานจะเหลือเกิน ในขณะเดียวกันก็มีอีกหลายๆคนที่กำลังเผชิญปัญหาที่ยากกว่าเราแล้วเค้าก็กำลังต่อสู้และพยายามจะต่อสู้ให้มันผ่านไปได้ เพราะถ้าวันนี้เราหนีปัญหาไปซะวันข้างหน้ามันก็อาจจะเกิดขึ้นอีก เพราะฉะนั้นหลายๆคนจึงเลือกที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาแล้วสู้กับมันถึงที่สุด จนคิดว่าไม่สามารถที่จะรับมือกับปัญหานั้นได้แล้วจึงจะยอมจำนนกับมัน เพราะเค้าอาจจะคิดว่าเราทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้วจะเกิดอะไรขึ้นในชีวิตข้างหน้าก็ยินดีจะรับกับมันได้
To be continue...
หลายๆคนเลือกที่จะยอมแพ้หรือหมดความอดทน เพราะไม่สามารถรับได้หรือกดดันมากเกินไปกับชีวิตที่จะต้องมารับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเค้า บางคนเลือกที่จะแก้ไขปัญหาบางส่วนที่สามารถทำได้ในขณะนั้น บางคนเลือกที่จะตัดทิ้งปัญหานั้นออกไปเลย แล้วให้ความสำคัญกับเรื่องอื่นๆที่มีความสำคัญกับเค้าในขณะนั้นก่อน จึงเป็นที่มาของการให้ลำดับความสำคัญของปัญหาต่างๆที่กำลังจะเข้ามาในชีวิตของเรา เพื่อที่จะลดหรือไม่ให้ปัญหาเล็กที่ไม่สำคัญมาทำให้งานสำคัญหรือปัญหาที่ยากกว่าไม่สามารถทำงานได้ สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อคนๆนั้นผ่านประสพการณ์ชีวิตในช่วงเวลาที่ยากๆมามากน้อยแค่ไหน อันนั้นยังไม่สำคัญเท่ากับปัญหาเหล่านั้นได้สอนหรือเป็นบทเรียนที่สำคัญในชีวิตที่จะทำให้เค้าได้เรียนรู้และเข้าใจ แต่...ไม่ได้ให้ปลงแต่อยากให้ทำความเข้าใจถึงเหตุและผลว่า ปัญหาเหล่านั้นเกิดขึ้นได้อย่างไรและเราผ่านเรื่องเหล่านั้นผ่านมาได้อย่างไร ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่ได้เป็นทางออกของชีวิตที่ดีที่สุดที่เราได้ลงมือทำไป ณ เวลานั้น เพราะปัญหาที่เข้ามาในชีวิตคนเรานั้นบางครั้งเราไม่สามารถกำหนดได้ เช่น เราไม่สามารถกำหนดได้ว่าคนที่เรารักที่สุดกำลังจากจะจากเราไป เราไม่สามารถกำหนดได้ว่าในการทำงานเราจะต้องไปเจอกับปัญหาหรือเพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้าอย่างไร หรือแม้แต่เราเองก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าปัญหาที่เข้ามาหาเราในเวลานั้น ยังมีปัญหาตามเข้ามาให้เราแก้ไขอีก 2-3 ปัญหาตามเข้ามาติดในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน เพราะฉะนั้นปัญหาในชีวิตของคนเราที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้ หลายๆคนอาจจะคิดว่ามันยากหรือทรมานจะเหลือเกิน ในขณะเดียวกันก็มีอีกหลายๆคนที่กำลังเผชิญปัญหาที่ยากกว่าเราแล้วเค้าก็กำลังต่อสู้และพยายามจะต่อสู้ให้มันผ่านไปได้ เพราะถ้าวันนี้เราหนีปัญหาไปซะวันข้างหน้ามันก็อาจจะเกิดขึ้นอีก เพราะฉะนั้นหลายๆคนจึงเลือกที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาแล้วสู้กับมันถึงที่สุด จนคิดว่าไม่สามารถที่จะรับมือกับปัญหานั้นได้แล้วจึงจะยอมจำนนกับมัน เพราะเค้าอาจจะคิดว่าเราทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้วจะเกิดอะไรขึ้นในชีวิตข้างหน้าก็ยินดีจะรับกับมันได้
To be continue...
No comments:
Post a Comment